Askja

Vanochtend al vroeg op gestaan. We hebben een lange dag voor de boeg. We gaan vandaag naar de Askja vulkaan. Eerst nog even ontbeten en geïnformeerd bij de receptie van het hotel naar de condities voor onderweg. Alles ziet er voorspoedig uit vandaag dus we kunnen op pad. Eerst rijden we een goede 30 km. over de ringweg voordat we rechtsaf slaan de F88 op. Dit is een onverharde weg van jawel: 100 km.! Dat wordt dus schudde buiken. We rijden over een weg met van alles wat; van mooi gravel tot en met oude lavavelden. Omdat het hier ook een goede winter is geweest zijn de meertjes wat groter dan normaal waardoor de 1e verrassing zich snel aandient. De weg langs het meertje ligt nu in het meertje. Daar rijden we dan met de auto door het water heen. Dit is vast een opwarmertje zullen we maar zeggen. Na ruim 3 kwartier onverharde weg  komen we bij de 1e rivierdoorwading van de Grafarlandaá, met een mooi uitzicht op de Herdubreid. Dit is een tafelberg van bijna 1700 meter hoog. Naast de weg staat een klein bordje met enkele tips om het beste de rivier door te steken. Deze zijn toch anders dan dat we gedacht hadden. Dus nemen we ze graag ter harte. Daar gaan we dan: de versnelling in zijn 1 en rustig het water in. Met een flauwe bocht met de stroom mee rijden we naar de overkant. Alexandra's hartslag slaat bijna op hol, rustig maar. De 2e rivierdoorwading is van de Lindaá. Deze is een stuk breder dan de vorige. Weer het bordje met de bijbehorende tips gelezen en daar gaan we weer. De auto doet goed zijn best en blijft met 4 wielen grip houden op de bodem. Het lijkt net alsof we varen. Dit vindt Jørgen wel gaaf! Aan de overkant gekomen de auto even uit laten druppen en we rijden verder. Net voor Herðubreiðarlindir is de 3e rivierdoorwading. Deze is te vergelijken met de 1e, geen centje pijn dus. Hier maken we even een sanitaire stop en maken meteen wat foto's van de Herdubreid. We zijn bijna op 3/4 van de totale afstand naar Askja. Het laatste kwart wordt echt hobbel de bobbel en op het laatst rijden we zelfs tussen de muren van sneeuw. We parkeren de wagen en zien daar een bordje in de sneeuw staan Askja 2,4 km. Dat laatste stuk er naar toe gaan we te voet doen. Na ruim 40 minuten ploeteren door de sneeuw en ijs (het lijkt wel slush puppy) komen we bij de kraterrand van de Askja. We lopen eerst naar de Öskjuvatn, dit is het kratermeer van de Askja. Hier is het water nog zo koud dat er een flink pak ijs inligt. Een stukje verderop komen we bij de Vïti. Dit is een explosiekrater met aangenaam warm water en melkgroen van kleur. Je zou er in kunnen zwemmen maar we durven geen van vieren de 70 meter naar beneden te glibberen. We nemen nog wat foto's en lopen terug naar de auto. Terug op de parkeerplaats zien we dat we hier zeker op tijd zijn geweest vandaag, het is een drukte van jewelste. Er staan een aantal grote bussen geparkeerd en de 4x4 clubs staan te wachten op een vrijkomende parkeerplaats. Het is tijd om de inwendige mens te versterken, we eten en drinken wat en dan beginnen we aan de terugweg. Alles komen we weer tegen en we rijden in een kwartier korter terug naar de ringweg. Wat een genot om weer over het asfalt te rijden. Om 18.30 zijn we weer terug bij het hotel. Hier rusten we even uit van deze lange dag, We zijn ruim 10 uur onderweg geweest. Vanavond eten we bij Gamli Bærinn. Dit is een goede bistro, alle tafeltjes zijn bezet en de wachttijd bedraagt een klein half uurtje. Dat is na zo'n dag niet vervelend hoor. Dat nemen we op de koop toe. Wat een ervaring rijker vandaag. Hiervoor zijn we naar IJsland gekomen.